Alleen rond de wereld

He gatver, ben ik net lekker door de nieuwe Univers aan het bladeren, die van papier dus, vandaag verschenen, het is nog wel even wennen aan die nieuwe lay-out, en aan die Engelstalige pagina’s midden in het blad, en waarom schrijven er eigenlijk geen studenten in deze universiteitskrant... Maar goed, ik ben dus aan het bladeren in de Univers, kom ik daar ook al een berichtje over die Laura tegen. Dat dertienjarige meisje dat in haar eentje om de wereld wil gaan zeilen. De afgelopen tijd kwam ik haar ontevreden gezicht geregeld tegen in de krant, op de teevee en zelfs op de radio. Kan dat dan zomaar, zo’n reis rond de wereld? Hoe zit het dan met school? Huiswerk per flessenpost?

Gelukkig is de zaak voorgelegd aan de rechtbank Utrecht. Die is heel wat gewend. Die oordeelt wel vaker over dit soort vreemde gevallen. In 2002 bijvoorbeeld over een meisje van achttien jaar dat in haar slaap een logée had trachten te wurgen. Toen dat niet lukte, had zij de ander neergestoken, nog steeds in diepe slaap gedompeld. De ander was wel wakker geworden. En twee jaar later werden de Utrechtse rechters geconfronteerd met een 65-jarige man die aan het begrip ‘paardrijden’ een geheel nieuwe invulling had gegeven. Hij had twee pony’s verkracht, zij het niet gelijktijdig. En nu is er dus een dertienjarige pre-puber die Alleen op de wereld wil naspelen in een maritieme variant. Wat moet je daarmee aan? Opsluiten? Of toch eerder die ouders?

Het vervelende is, dat die meid allerlei leeftijdsgenoten het hoofd op hol brengt. Zo heeft een vriendin van mij een dochter in dezelfde leeftijdscategorie. Die is ook een jaar of dertien. Die dochter dus, niet die vriendin. Die wilde ook ineens alleen rond de wereld gaan zeilen. En wat heb je toen gezegd, vroeg ik haar. Die vriendin dus, niet die dochter. Zij had deze laatste geantwoord: Alleen de wereld rond in een zeilboot? Ben je nou helemaal? Geen sprake van! Komt niets van in! Neem je kleine broertje maar mee...