Hup Willem II stoere kerels... Zo begint het clublied van Tilburgs trots, de Tricolores, de voetbalclub Willem II. De rest van het lied, dat haar oorsprong in de Middeleeuwen schijnt te hebben, ken ik niet. Dit clublied en veel andere voetbalhymnen klonken zondagmiddag van de Tilburgse tribunes. Het was de laatste speeldag en die van ons speelden tegen die uit Eindhoven. De zon scheen en iedereen was vrolijk en iedereen zong. Er werd gescoord – en een vrolijk gezang klonk op. Er werd nogmaals gescoord – en wederom werd er gezongen. Nog een derde doelpunt – en opnieuw gezang. Na afloop van de wedstrijd maakte de volledige selectie een ereronde, onder klaterend applaus en nog meer gezang. En geklapt en gezongen werd er ook toen een viertal spelers afscheid nam van het publiek. Wat een feest was het, wat een feest!
Even voor de duidelijkheid. Afgelopen zondag speelde Willem II zijn laatste wedstrijd tegen PSV en verloor met 3-0. Het seizoen werd afgesloten met een twaalfde plaats, een “relatief hoge klassering” volgens de verslaggever van het Brabants Dagblad, ene Max van der Prut. Dus dan mag er gefeest worden. Een twaalfde plaats! Van de achttien teams! Een relatief hoge klassering? Inderdaad, het kan nog slechter. Misschien gaat ze dat volgend jaar wel lukken. Het gerucht gaat namelijk dat Marco van Basten de nieuwe trainer van Willem II wordt. Marco schijnt eens een jaartje niets met voetballen te maken willen hebben. Vandaar.
Chicken
-
A missing ‘t’.
I joined the kip
on the slab.
I did pull-ups
on the wish bone.
As the vlees
slid off, I fell in love
with my own face,
ook ook ook.
The breas...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten